Elif Yesilyurt

17

 
SADECE SEVMEDİĞİN İÇİN AĞLADIM

 

Meğer insan hiç tanımadan sevıyor,
Sevdikten sonra tanıyormus seni,
Cok gec kalsamda tanıdım.
...Uzattım o an askına düşmüs bana elimi,
Cok gecti yandım.
Senın derdın daha iyi vakıt geçirmekti,
Senın derdin yalnız kalmamaktı anladım.
Ve sen benı bıcaklamak için olan sarılmalarının,
Altında kalp ararken bıcağın ucunda kaldım.
Ölürsem bitseydi ya sana askım,ve sen bunu niye yaptın ki
Yaradan,acıdan değildi inan
Sadece sevmediğin için ağladım...

Meğer ihanet neden acı verıyor
Dokundukca buzlasan ellerini,
Bırakınca baskasına anladım.
Umrumda değildi yok etmen beni,
Ben bu koca acıyı kaldırdım,
Göklere kadar,altına koydum seni,
Düşmesın diyede kirpiklerımden astım
Düserse altında ezilirdın sen
Düserse bir daha olmayacaktın
Her sabah seni gördüğüm yerde
Şifam olan gülüşünle durmayacaktın
Çoktan tutmustun orda bir eli
Ben ne olacaktım

Ne gitmen,ne bir daha seni görmemem,
Ne de aldatman içindi acım
Benim bütün derdim artık sevmemen
Ben bu gercekte kaybolacaktım
Ben umutsuzca yolllara düşerken
Sende içimde dolanacaktın
Ve benım ruhum,nefesim senken
Baskasının gözünde kaybolacaktın
Eğer sevsen, oysa ki birazcık sevsen
Ben bütün bıcakları unutacaktım
Elinde ne olduğunuda bilsem
Sana bu kez kendım sarılacaktım
Sadece sevmediğin için ağladım
Göğsunde sevdayı arayacaktım
Ve aynı bıcağı sen yine ceksen
İhanete dayanıp ayrılmayacaktım
İki türlüde ölmezmıydım ben
Hiç değil sevdiğimin koynunda solacaktım

ELİF YESİLYURT
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol