Elif Yesilyurt

7

Yaşamak yakışmıyor bana, Gerçekten yakışmıyor Hele bu ait olmadıgım bedenim İçinde dolandığım giysilerim Parçasi olmadığım bütün insanlar ...Her zaman çagrıldığım ismim, Gerçekten yakışmıyor! Hayat üvey bir anne gibi Bagrına ta bagrına basıyor beni Herkes bir barınagım var bilir, Gógsümde iğneleri Biliyorum,yoruldu artık gömmeli Ziyaretcisiz mezara bu yüreği Yaşamak yakısmıyor bana Her şey böyle zor olmalı degil mi Ben ikiye bölmek istiyorum Ortadan ayırıpta beni Bir yanımı kutuplara saklayıp Bir yanımı koymalı cehennemi Kendimi,parçamı bir ömür bulamayip Yapıstırdım bir yanima bambaşka bedenleri Şimdi yarımlık,gec kalmıslık Simdi gecen gençligim karsilar beni Ruhumdaysa hep bu ihtiyarlık Genc bedenı götüremiyor ileri Sen en iyisi bir mezarlik Yerim olsun diye aç gözlerini Ve ört üstümü kapa artık Beni unutarak kurtar kendini Hayat elbisesinin yakısmadığı Ölüme sar beyaz cesedi mi Ben hiç cevabını düşün medim,sen düşün Alnima yaz ki hak ettimi ELİF YEŞİLYURT
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol